Rzym, 9 września 2024. W południe kapitulni przyjęli w Aula Magna gościa z Watykanu, s. Simonę Brambillę MC, Sekretarkę Dykasterii ds. Instytutów Życia Konsekrowanego i Stowarzyszeń Życia Apostolskiego (DIVCSVA). Jej obecność była wyrazem komunii i uwagi ze strony Kościoła wobec braci kapucynów zgromadzonych na kapitule.
S. Simona zacytowała słowa papieża Franciszka skierowane do kapucynów podczas audiencji w ubiegłym tygodniu, zwracając uwagę na „wymiar braterski” jako fundamentalny element charyzmatyczny Zakonu, który musi nadal naznaczać naszą obecność w świecie. Następnie posłużyła się biblijnym obrazem ciała i członków, aby opisać sam Zakon. Każdy jest ważny, jest ściśle powiązany z innymi, i niezbędny dla całego organizmu. W rzeczywistości, kontynuowała s. Simona, Zakon jest ciałem charyzmatycznym i apostolskim. Wszyscy jesteśmy głęboko połączeni na mocy naszego człowieczeństwa, naszej wiary, naszej przynależności do Chrystusa, naszej przynależności do tego samego charyzmatu, który czyni nas braćmi, przekształcając nasze więzi w święte więzi, w „żyły” i „tętnice”, które oplatają ciało i w których płynie krew charyzmatu. Jeśli jedna z kończyn ciała jest chora, staramy się ją wyleczyć dla zdrowia całego ciała. Troska jest stałym zaangażowaniem braci, którzy stopniowo budują kulturę troski, miejsce, w którym może wzrastać pokój.
Witalność Zakonu jest ściśle związana z dynamizmem wspólnoty braterskiej, rozumianej jako ciało: „w ciele Zakonu krąży to, co wnoszą w nie jego członkowie”. Kapituła generalna, będąca wzniosłym wyrazem komunii w Zakonie, może być również sprzyjającym czasem, aby „na nowo uświadomić sobie naszą przynależność do ciała, do duchowego i apostolskiego ciała Zakonu, i uświadomić sobie, na poziomie osobistym i grupowym, jaki jest nasz wkład w „żyły” i „tętnice” tego ciała.
Następnie podkreśliła piękno naszego charyzmatu, wskazując, że nasza tożsamość „jest zakorzeniona w bardzo szczególny sposób w żyznej glebie powszechnego braterstwa”; i to czyni nas braćmi mniejszymi, pochylonymi nad cierpiącą ludzkością, jak Chrystus przed stopami apostołów i naszymi własnymi, ze względu na świat. Siostra zakończyła swoje przemówienie apelem do „drogich braci”: „dajcie nam przede wszystkim to: zapach, smak, ciepło i harmonię braterstwa! Potrzebujemy tego wszyscy!”. Krótka wymiana pytań zakończyła poranne obrady. Po obiedzie Sekretarz Dykasterii udzieliła krótkiego wywiadu, który można znaleźć na naszym kanale youtube. Pełny tekst przemówienia s. Simony będzie dostępny wkrótce.