To już trzeci dzień Kapituły Generalnej. Kapitulni poświęcili czas na dyskusję w Cetusach nad Sprawozdaniem z sześciolecia, przedstawionym wczoraj przez Ministra generalnego. Trzy główne momenty przedpołudnia: modlitwa inauguracyjna w grupach językowych, dyskusja nad sprawozdaniem Ministra generalnego w poszczególnych cetusach, prezentacja w auli kapitularnej wyniku dyskusji, która miała miejsce w cetusach oraz odpowiedź Ministra generalnego na przedstawione pytania.
O 06:30, zgodnie z przynależnością do grupy językowej, bracia udali się na romyślanie, Jutrznię i celebrację Eucharystii. Słuchanie i rozważanie Słowa Bożego we własnym języku, z pewnością pomaga i jest dobrym rozwiązaniem. Obecnie Zakon podzielony jest na dziewięć Konferencji: CCB, CCH, CCSMI, CEMCAP, CENEC, CONCAO, EACC, PACC i NAPCC. Dwie Konferencje Afrykańskie pracowały razem jako jedna grupa (cetus). Każdy Cetus w oparciu o Sprawozdanie identyfikował pozytywne aspekty życia Zakonu, stojące przed nim wyzwania i sformułował pytania do Ministra generalnego.
Najbardziej wyczekiwanym momentem poranka było to, gdy sekretarze Cetusów podzielili się na Sali obrad owocami pracy w grupach. Z ich relacji wynikało, że prawie wszystkie Konferencje uznały Sprawozdanie Ministra za prawdziwy i rzeczywisty obraz Zakonu w obecnym czasie, ze względu na jego jasność, panoramiczne spojrzenie, głębię i strukturę. Dla wielu braci Sprawozdanie jest godne uwagi przede wszystkim dlatego, że opiera się na wierze, osobistym doświadczeniu i miłości, jaką Minister darzy Zakon i braci. Dla wielu jest to dokument, który może służyć jako bardzo użyteczne narzędzie do wykorzystania przez Konferencje w przyszłości. Kapitulni docenili również fakt, że Sprawozdanie nie ukrywa trudności wywołanych zarówno przez pandemię jak i wojnami i konfliktami, które nieuchronnie wpłynęły na działalność Zakonu
Podczas studiowania dokumentu zidentyfikowano kilka ważnych aspektów: Ratio Formationis, współpracę braterską i struktury organizacyjne. Ratio Formationis jest uznawana przez braci za dokument ustawiający na właściwych torach formację w Zakonie, który opisuje nasz charyzmat i jako taki zasługuje na pogłębienie i kontekstualizację w celu lepszej implementacji w różnych, konkretnych realiach naszego Zakonu. Zwracano uwage na znaczenie formacji formatorów, zwłaszcza tam, gdzie odnotowuje się wzrost powołań. W międzyczasie, braterska współpraca stała się nieodwracalną drogą dla Zakonu w obecnej sytuacji; należy jednak przemyśleć jej formy i cele. W tym obszarze proponuje się drogę, naznaczoną wielkodusznością ze strony okręgów z większą liczbą braci, obejmującą zadbanie o sposób przyjęcia z jednaj strony a także poważne przygotowanie misyjne ze strony tych, którzy mają „wyruszyć na misje”. W międzyczasie, reorganizacja struktur Zakonu, która dotknęła niektóre Kustodie, Prowincje i Konferencje, choć jest procesem trudnym i czasami bolesnym, jest rzeczywistością, z którą musimy nauczyć się żyć. Konieczne jest jednak dalsze towarzyszenie tym Okręgom i Konferencjom, także po zakończeniu procesów unifikacji lub transformacji.
W odpowiedzi na te i inne tematy, Minister Generalny, dziękując braciom za ich opinie, zatrzymał się nad pytaniami i obawami skierowanymi do niego, próbując odpowiedzieć na każde z nich. Zachęcając braci do dostrzeżenia wydarzeń, które miały miejsce w wielu częściach świata, w których jesteśmy obecni, Minister zachęcił braci, aby umieli przyjąć z pokorą zidentyfikowane wyzwania, i odczytać je jako okazję do zmiany, którą Bóg oferuje nam, abyśmy żyli Ewangelią. Z tym przesłaniem bracia opuścili salę kapitulną, udając się do… refektarza. Dalsza dyskusja odbędzie się po południu.
