Po weekendzie naznaczonym spotkaniem z Papieżem i niedzielnym odpoczynkiem rozpoczął sie drugi tydzień obrad Kapituły. Dzisiaj, powracający temat, nawiązujący do hasła Kapituły: ejszy „Współpraca braterska”. Wprowadzenie do dyskusji przedstawił br. Mauro Jöhri, były Minister Generalny. To za jego kadencji to doświadczenie przechodziło kolejne fazy rozwoju. Dlatego br. Mauro przedstawił historię, pokazując, jak Zakon, poprzez Kapituły Generalne, Rady Plenarne i przy innych okazjach, zgłębiał ten temat.
Definiując współpracę braterską „jako długoterminową współpracę braci przez dwa lub więcej okręgów, uregulowaną umową zatwierdzoną przez Ministra Generalnego i jego Radę”, br. Mauro określił 3 cele tej współpracy: 1) wzmocnienie charyzmatycznej obecności w miejscach, gdzie Zakon utracił swą żywotność lub grozi jego zanik; 2) dawać świadectwo braterstwu franciszkańskiemu w coraz bardziej międzykulturowym społeczeństwie naszych czasów; 3) przyczyniać się przede wszystkim do nowej ewangelizacji poprzez naszą formę życia otwartą dla wszystkich. Posługując sie metaforą „progu” do scharakteryzowania wyzwań we współpracy z przeszłości i teraźniejszości, br. Mauro zauważył: „bracia z północy przekroczyli próg, aby udać się na południe jako misjonarze, podczas gdy dzisiaj jesteśmy świadkami ruchu w przeciwnym kierunku: to bracia z południa, którzy przekraczają próg, aby udać się na północ”. Następnie podkreślił wyzwania, jakie może nieść braterska współpraca w naszych czasach: sekularyzacja, dobrobyt, indywidualizm.
W obliczu tych wyzwań były Generał nawoływał uczestników kapituły, aby we współpracy mieli na uwadze dwie dusze naszego Zakonu, które stopniowo wyłoniły się w okresie misyjnym: „jedną, bardziej tradycyjną o charakterze konwentualnym i drugą charakteryzującą się głównie zaangażowaniem duszpasterskim”. Poprosił braci aby dokonali niezbędnej weryfikacji dotychczasowej współpracy, aby kontynuowali dialog i byli otwarci na spotkania różnych kultur. Na zakończenie zaproponował kilka punktów do refleksji.
Tematem zasługującym na dogłębną analizę jest także kwestia Wspólnot Św. Wawrzyńca (FSL), omówiona przez br. Matteo Siro. Dokument przygotowany przez Komisję dla FSL podkreśla, że „okazały się one wartością w formacji ciągłej braci, którzy żyjąc w prostocie stylem życia proponowanym w wytycznych, odnowili swoje „tak” wobec Boga z nową motywacją”. Bazując na pozytywnych doświadczeniach z pierwszych lat eksperymentów, dokument sugeruje podjęcie dalszych kroków w tym kierunku. Następnie głos zabrali br. Pio Murat i br. Mariosvaldo Florentino, którzy opisali doświadczenia współczesnych FSL obecnych w Zakonie. Istnieje w sumie 11 Wspólnot św. Wawrzyńca, składających się z braci pochodzących z różnych krajów; można je znaleźć w Belgii, Brazylii, Kolumbii, Francji, Włoszech, Holandii, Hiszpanii, na Węgrzech. Dziś, pomimo podjętych zobowiązań, nadal pozostaje wyzwaniem znalezienie chętnych braci.
Następnie rozpoczęła się dyskusja w Auli, wielu braci wyraziło swoje opinie i podzieliło sie doświadczeniem życia w takich wspólnotach. Zgromadzenie pozytywnie oceniło tę inicjatywę, uznając ją za „wewnętrzną reformę Zakonu” w pozytywnym tego słowa znaczeniu, a nie w opozycji do czegokolwiek innego. FSL to ziarno, które się rodzi i należy je podlewać właśnie dlatego, że w grę wchodzi także przyszłość Zakonu i poprzez rozwój braterskiej współpracy. W trakcie dialogu pojawiły się także pytania, na które odpowiadali wspomniani mówcy, oraz br. Marek Miszczyński. Po południu temat będzie jeszcze zgłębiany w Cetusach.
